چاپ

به گزارش خبرنگار اتفاق روز (کبری برازنده) ؛ در این تحقیق علمی که به صورت نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش همراه با پیش آزمون و پس آزمون با دوره ی پیگیری انجام شده است دانشجویان دختر مبتلا به اضطراب اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند.

به طور کلی یافته های حاصل از این بژوهش نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی به طور معناداری موجب کاهش ترس از ارزیابی منفی در دختران مبتلا به اضطراب اجتماعی می شود.

اختلال اضطراب اجتماعی شامل نگرانی از این است که فرد در معرض ارزیابی احتمالی دیگران قرار گیرد و در مورد اینکه از او برداشت منفی شود، ترس فراوانی دارد.

میزان شیوع این اختلال در دختران بیشتر است و همچنین به دلیل وقوع، در جوانی منجر به بروز آشفتگی های عمیقی در حیطه های مختلف زندگی افراد مبتلا می شود.

علایم این اختلال اغلب مزمن است و با هدایت فرد به سمت ناکامیها در موقعیتهای اجتماعی حتی او را مبتلا به افسردگی و دیگر اختلال های روانی می کند که باعث می شود آن را مانند لکه ننگی در زندگی خود بداند.

یکی از ابعاد مهم در شکل گیری و تداوم اختلال اضطراب اجتماعی، شناخت های ناکارآمد است که در این بین ترس از ارزیابی منفی مهم ترین عامل در شروع و تداوم این اختلال است.

ترس از ارزیابی منفی شامل ترس از منفی قضاوت شدن از دیدگاه دیگران است که حتی ممکن است باعث شود فرد گاهی موقعیت های اجتماعی بی خطر را هم تهدیدکننده و منفی ارزیابی کند به عنوان مثال من نمی توانم صحبت کنم، آن ها فکر خواهند کرد که من خسته کننده هستم.

پژوهش ها نشان می دهد آزمودنی های دارای سطح بالای اضطراب اجتماعی در مقایسه با آزمودنیهای دارای اضطراب اجتماعی پایین تر، افکار منفی را بیشتر در پاسخ به ارزیابی منفی تجربه میکنند آن ها به طور ناخواسته این باورهای منفی را حفظ می کنند و اضطراب را به روابط اجتماعی انتقال می دهند و در نتیجه از روابط اجتماعی اجتناب می کنند.

چنانچه مطالعات نشان داده اند افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی، هنگام بیان شرح حال خود، تجربه های اجتماعی تکراری را گزارش میدهند که حول محور تحقیر، طرد و انتقاد قرار دارند.