بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار مهر، وبسایت معتبر «هیدروکربن پروسس» در گزارشی با بررسی روند توسعه صنایع پتروشیمی در جهان نوشت است که افزایش ادغام عملیات پالایش و پتروشیمی یک روند مهم جهانی در سال‌های اخیر بوده و پیش‌بینی می‌شود در آینده نیز سهم بالایی از سرمایه‌گذاری‌های صنعت نفت، معطوف به این حوزه باشد. اکثر چنین پروژه‌های ادغامی در مناطق آسیا و خاورمیانه در حال اجرا هستند.
 اخبار مربوط به روند افزایش ظرفیت پتروپالایشی در بسیاری از کشورهای صاحب صنعت نفت از جمله چین، ژاپن، کره‌جنوبی، عربستان، هند، عمان و ... گواه بر صحت این گزارش است. در این کشورها پروژه‌های پتروپالایشگاهی با دو هدف افزایش ظرفیت پالایشی و تکمیل زنجیره ارزش سوخت در حال انجام است. در این میان کویت هم به‌ عنوان ششمین کشور دارای ذخایر نفتی که بیش از 90 درصد درآمدهای صادراتی‌اش به نفت وابسته است، سیاست افزایش ظرفیت پالایشی و ادغام پالایشگاه و پتروشیمی را در پیش گرفته‌است.  
 کویت با مساحت حدود 18 هزار کیلومتر مربع (تقریباً به اندازه استان اردبیل) و جمعیت چهارمیلیون نفر (0.05 جمعیت ایران) طرح رسیدن به ظرفیت پالایشی دو میلیون بشکه در روز را هدف گذاری کرده است. در مقایسه با ظرفیت پالایشی 1.7 میلیون بشکه ایران، بزرگی طرح پالایشی کویت و از طرفی ظرفیت بسیار پایین پالایشی ایران بیشتر خود را نشان می‌دهد.
پالایشگاه ها و صنایع نفتی مهمترین واحدهای صنعتی کویت هستند. در حال حاضر کویت دارای سه پالایشگاه بزرگ است که عبارتند از: پالایشگاه الاحمدی، پالایشگاه میناء عبدالله و پالایشگاه شعیبیه. مجموع ظرفیت این سه پالایشگاه 936 هزار بشکه است که 700 هزار بشکه آن صادر می‌شود. به گفته محمد قاضی المطیری، مدیر عامل شرکت ملی نفت کویت، این کشور در نظر دارد تا در یک برنامه بلند مدت، ظرفیت پالایش نفت خود را به 2 میلیون بشکه در روز برساند. این توسعه در مرحله اول با افزایش ظرفیت حدود 800 هزار بشکه در پالایشگاه های موجود از جمله الاحمدی، مینا عبدالله و شعیبه تا سال 2025 میلادی انجام می شود. در مرحله دوم هم تا سال 2035 میلادی، ظرفیت پالایشی به 2 میلیون بشکه در روز خواهد رسید. برای تحقق این هدف، کویت تا سال 2035 میلادی 25 میلیارد دلار برای توسعه صنعت پالایشی سرمایه گذاری خواهدکرد. به نظر می رسد سودآوری پالایشگاه‌های جدید و دیپلماسی منطقه‌ای دو دلیل عمده‌ سرمایه‌گذاری فراوان کویت در صنعت نفت است. 
محمدعلی قدیری، کارشناس صنعت پالایشگاهی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه کشور کویت از شمال و شرق با عراق و از جنوب با عربستان مرز خاکی و از سمت غرب نیز حدود 462 کیلومتر خط ساحلی با خلیج فارس دارد، گفت: پایانه مینا الاحمدی به عنوان اصلی ترین پایانه صادرات نفتی کویت در نظر گرفته می شود. مقصدهای صادراتی نفت خام کویت اغلب به کشورهای آسیای شرقی، آمریکای شمالی و شمال اروپاست که مجموع آن‌ها از طریق بنادر ساحلی و در نهایت تنگه هرمز صادر می‌شود.
وی تصریح کرد: در صورت بروز مشکلات سیاسی و امنیتی در خلیج فارس، صادرات نفت کویت که 90 درصد بودجه این کشور را تامین می کند، با خطر روبه‌رو می‌شود. بنابراین صنعت نفت کویت به دنبال راهکاری برای فراهم کردن امنیت صادرات خود است.
این کارشناس صنعت پالایشی با بیان اینکه با توسعه صنایع پالایشی، فراورده‌های قابل صادرات این کشور، بجای نفت خام، ده‌ها محصول متنوع خواهدبود، اظهار داشت: این فرآورده‌ها شامل کالاهای استراتژیکی مانند بنزین، گازوئیل، صنایع پلاستیک، صنایع شیمیایی و صنایع پلیمری است که مورد نیاز کشورهای همسایه و نزدیک کویت از جمله عراق و ترکیه هستند.