بزرگنمایی:

سعید نمکی، در این نامه آورده است: حدود چهارده ماه از نبرد بی امانتان با یکی از سرکش‌ترین عوامل بیماری زای قرون اخیر می‌گذرد. در این ایام سهمگین بی پروا تن بر آتش بلا زدید، نهراسیدید، بیمار شدید، خانواده‌هایتان را ماه‌ها ندیدید یک روز استراحت نکردید و در داغ جانسوز شهادت همکاران نازنینتان گداختید تا سه موج نفس گیر را مدیریت کنید و علیرغم تحریم‌ها و کاستی‌های تحمیلی ظالمانه خارجی و کم مهری‌های داخلی که گروهی ماسک و لباس محافظ و دارو و انتقال ارز را مانع شدند و جمعی هم به دلیل مدیریت نقدینگی و یا بهانه ضیق منابع کشور قطره چکانی لب‌های سوخته از عطشتان را در این جبهه نبرد بی-امان نمناک کردند، آن‌هم در سالی که درآمدهای اختصاصی بیمارستان‌های دانشگاهی نیز به حداقل در تاریخ چندساله اخیر رسید.

ایثار و نجابت شما مانع شد که فریاد برآورید که امروز کرونا اصلی ترین موضوع کشور است، امروز تکمیل و راه اندازی تخت‌های بیمارستانی برای مدیریت امواج نفس گیر کرونا مهم‌تر از بعضی از پروژه‌هایی است که تأخیرشان عامل سرگردانی بیماران اورژانسی نمی‌شود. به جای فریاد و منازعه که مردم را مشوش کند با استفاده از ظرفیت خیرین و مردم همیشه همراه سه هزار تخت ICU و هزاران ونتیلاتور و ابزار مورد نیاز را تهیه کردید تا پیرمردی و پیرزنی نفس کم نیاورد، دارویی که در هر کجای دنیا بود فراهم کردید و سپس ساختید تا ایرانی سرافراز حسرت نخورد که اگر دارویی که در فلان کشور پیشرفته مصرف می‌شود را تهیه می‌کردند بیمارش از دست نمی‌رفت.

شرافت و همتتان را پاس می‌دارم که علاوه بر بیمار کرونایی نگذاشتید بیمار اورژانسی دیگری نیز در اتاق عمل و بخش‌های مراقبت ویژه سرگردان شود و حتی یک بیمار دچار حمله قلبی و یا جوان سانحه دیده در تصادف و یا صحنه‌های آسیب رسان دیگر به دلیل اشغال تخت‌های بیمارستان با بیمار مبتلا به COVID-19 از خدمت باز بماند. می‌دانید که شبانه روز در کنارتان بودم و دیدم و ستودم حماسه‌ای که خلق کردید و نگین افتخاری که بر انگشتر تاریخ ایران زمین نشاندید قبل از پایان سال با ورود اولین ویروس جهش یافته در نشستی خدمتتان گفتم که باید خود را برای مبارزه با یکی از پیچیدیده ترین موجودات مهاجم آماده کنیم و پس از آن نیز مکرر با مکاتبه و جلسات از راه دور شیوه مدیریت را مرور کردیم.

اینجانب با شناختی که از قدرت سرایت، بیماریز ایی و مرگ و میر ویروس جدید داشتم با مکاتبات عدیده از بخش‌های مختلف درخواست کردم تا موضوع را جدی بگیرند و بتوانیم در حد امکان ویروس را در استان خوزستان زمین گیر کنیم تقاضا کردم راه‌ها را از مناطق آلوده به دیگر نقاط از زمین و هوا و دریا سد کنیم و نگذاریم منابع آلوده به یکی از سهمگین‌ترین عوامل بیماریزا جابجا شوند. با وزن دهی ویروس جدید در سیر اپیدمیولوژیک بیماری تشدید بیماریابی در قالب طرح موفق شهید سلیمانی را ارائه نمودیم و خواستیم تا مثل سال قبل از تاریخ 25/‏12/‏1399‬ تا 18/‏01/‏1400‬ با ممنوعیت سفرها از شکل گیری جمعیت سیال جلوگیری کنیم تا فرصت بیابیم:

1- با همراهی عزیزانمان در سازمان بسیج در قالب طرح محله محور موارد محتمل را شناسایی و شعله‌های کوچک را خاموش کنیم تا به هم نپیوندند و کشور را در عرصه پهناور گرفتار نکند.

2- مدت جایگزینی ویروس نجیب‌تر ووهان را با ویروس سرکش جهش یافته طولانی‌تر کنیم تا با درگیری ناگهانی چندین استان مهار مدیریت بیماری را از دست ندهیم.

3- به پرسنل خسته از مهار سه پیک طاقت فرسا فرصتی برای نفس کشیدن بدهیم.

4- اگر مشمول عنایت شویم منابعی برای تکمیل تخت‌های پراکنده در استان‌ها که بعضاً تا 95% پیشرفت دارد دریافت و آنها را آماده بهره برداری کنیم.

5- گرچه علیرغم پیگیری‌های مستمر در حداقل 9 ماهه اخیر و قطعی شدن بعضی قراردادهای خرید واکسن و اعلام برنامه زمان بندی حمل و تحویل آنکه قرار بود قبل از عید حداقل حدود 5/4 میلیون دز واکسن تحویل بگیریم و به هشتصد هزار دز تقلیل یافت و این مشکل جهانی است که 85% واکسن جهان را 7 کشور مولد و صاحب تکنولوژی با ثروت سرشار تزریق می-کنند. مع الوصف با تلاش‌های بی وقفه برای واردات از یکسو و امید به پیوستن تولید داخل در بهار به چرخه تولید ملی و جهانی، افزایش پوشش واکسیناسیون فرصت دهد تا چرخه انتقال نیز کندتر شود. رؤسای محترم دانشگاه‌ها قبل از عید بیانیه‌ای صادر کردند و در آن تقاضا شد که برای دادن این فرصت با آنها همراهی شود که به هر دلیل این اتفاق نیفتاد و علاوه بر عوامل خطرزائی همچون صف‌های طولانی تهیه ارزاق عمومی، مسافرت‌ها و دورهمی ها نیز وضعیت جدیدی برای کشور رقم زد.

عزیزان، نیک آگاه باشند که اینجانب به شیوه مکتوب و یا گفتمان آکنده از اعتراض، تقاضا و التماس هرچه باید قبل از تعطیلات منعکس کردم می‌دانستم که کوچک‌ترین بی احتیاطی برای شما عزیزان چه موج سخت و طاقت فرسای دیگری خواهد آفرید که با همه امواج قبلی متفاوت است.

ولی یاران عزیز، همراهان گرامی، فرماندهان و سربازان سخت‌ترین نبرد نظام سلامت، می دانم که خسته اید، می دانم که دلگیر و دل شکسته‌اید می دانم که می‌پرسید تا کی و چرا باید تاوان سهل انگاری‌ها و عادی پنداری‌ها را با داغ جگرسوز همکاران عزیزمان بپردازیم؟ می دانم که پرکردن جای یکایک عزیزان بربادرفته در یاد مانده تا ابد میسر نیست. می دانم که در این ایام پرالتهاب یک روز و شب آرام نداشته‌اید، خانواده‌هایتان نیز فرسوده شده‌اند و شما نیز نیک می‌دانید که این سرباز کوچک نیز به عشق مردم در کنار شما چون شمع با شما گداخته و ذوب شده است. می‌دانید که لحظه‌ای از دغدغه-هایتان غافل نبوده است. می‌دانید که در سوگ هرکدام از عزیزانمان با سوز دل گریسته است. می‌دانید که جز عرق شرم ارمغانی برای این همه ایثارتان نداشته است اما می‌دانید و می‌دانیم که راهی بجز ایستادگی در کنار این مردم و کاهش رنج و دردشان با تسلط بر این ویروس منحوس نداریم.

شاید بارها می‌توانستیم برای فرار از این فشار سنگین دلیلی را بهانه و از زیربار شانه خالی کنیم. مگر در شرایط آرام با خزانه پر و اعتبارات سرشار با بهانه‌جویی های پیاپی صحنه را ترک نکردند؟ اما عزیزان، ما بازماندگان روزهای دفاع مقدسیم، سربازان قسم خورده عزیزی هستیم که لحظه‌ای در حمایت و دلجوئی و رعایت همه اصول تنهایمان نگذاشته است. ما میراث دار سرزمین شهیدانیم. ما ملت امام حسینیم. بی تابی هایمان نیز برای حفظ جان و موقعیت و آبروی خودمان نیست، ما سیاست زده و سیاست باز نیستیم، نیامده‌ایم تا برایمان کف بزنند و صندلی‌های بعدی را نشانه رویم، آمده‌ایم تا بسوزیم، تا فناشویم تا در پای عشق به مردم و سلامتشان جان نثار کنیم. ما اهل فرار از سختی‌های پیش رو به بهانه بی توجهی به تقاضاها و هشدارهای کارشناسی مان نیستیم. آنها که کرونا و مرگ مردم این سرزمین را ابزار سیاسی می¬کنند تا بتوانند ورشکستگی گذشته را شاید جبران و در ماههای پیش رو آب رفته به جوی را بازگردانند و برای فروپاشی نظام سلامت و تسلیم در مقابل بیماری شعار ترغیب به استعفای این تیم را سر می‌دهند نیز بدانند که این گروه پایدارتر از آنست که فکر می‌کنند و ایستاده‌اند تا پایان این راه، تا متقاعد کردن دیگران به همراهی، تا عرضه زودرس واکسن ایرانی، تا مهار کامل بیماری در این سرزمین سرافراز، تا آشفته کردن خواب همه کسانی که منتظرند درماندگی این کشور را به جای سربلندی نظاره کنند.

یاران وفادار من تلاش کنید:

1- در اجرای پروتکل‌ها و اصرار به اعمال محدودیت‌ها با هیچکس مماشات نکنید. همانگونه که رهبر فرزانه انقلاب فرمودند، اقتصاد و امنیت مهم است اما فعلاً مدیریت کرونا از همه چیز مهم‌تر است.

طولانی شدن بیماری و گسترش همه گیری بزرگترین آفت برای کلیه مؤلفه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی است. هرگونه بی توجهی را منعکس نمائید ما قسم خورده‌ایم که در حفظ سلامتی و جان مردم قصور نکنیم. مرگ یک نفر داغ همگانی ماست و نجات جان یک انسان در هر شرایطی حتی قاتل فراری نیز مسئولیت حرفه‌ای و اخلاقی ماست. هرکجا جان مردم را به خطر می‌اندازند با اینکه ابزار کنترل و برخورد در دست شما نیست مع الوصف منعکس کنید. یقیناً وجدان بیدار جامعه به نیکی قضاوت خواهد کرد.

2- همکاری صمیمانه ما با هم پیمانان همراه در طرح شهید قاسم سلیمانی در قالب فعالیت محله محور را پس از سکون و استقرار جمعیت سیال با بازنگری ادامه می‌دهیم، شیوه جدید همکاری در قالب گام پنجم در حال ابلاغ شدنست.

3- موج جدید همانگونه که در جلسات گذشته گفتم سنگین‌تر از امواج قبلی است مع الوصف تلاش کنید با توسعه مراکز سرپائی 16 و 24 ساعته و درمان مؤثر سرپائی با پروتکل ابلاغی جدید فشار بر بخش بستری را کم کنید. پروتکل جدید درمان سرپایی، استفاده از داروهای ضد ویروس و داروخانه‌های منتخب در اسرع وقت ابلاغ می‌شود.

4- طبق مکاتبات قبلی امروز دیگر باید اکثر موارد را ویروس انگلیسی فرض کنید نگرانی از ویروس‌های موتاسیون یافته جدید مطرح است. لذا نمونه برداری و ارسال طبق پروتکلی که معاون محترم تحقیقات و فناوری و همچنین معاون محترم بهداشتی اعلام می‌نمایند جهت رصد موارد موتاسیون یافته احتمالی از سراسر کشور ضروریست.

5- سریعاً در مورد بخش‌های بستری حتی الامکان همانگونه که قبلاً ابلاغ شد با لغو موارد غیر اورژانسی، اکثر بخش‌ها را برای بیماران کووید آماده کنید. هرگونه نقص سیستم اکسیژن رسانی و کمبودهای دارویی سریعاً منعکس شود.

ضمن آنکه با استفاده از تجربه گرانقیمت یک ساله گذشته انتقال تجربیات بیمارستان‌های مرجع می‌تواند به کاهش مرگ و میرها کمک کند که معاون محترم درمان در این راستا فعالیت خوبی را دنبال می‌کنند. امیدوارم از این تجارت ارزنده بیشتر بهره مند شویم.

6- سریعاً در مورد راه اندازی تخت‌های قابل بهره برداری، برآورد هزینه و اعلام نمائید. امیدوارم با پشتیبانی رئیس جمهور محترم بتوانیم هرچه زودتر این مجموعه‌ها را به تخت‌های موجود اضافه کنیم تا دوستان اضطراب کمبود تخت نداشته باشند. این افتخار که تاکنون بیماری در طول اپیدمی پشت درب بیمارستانی سرگردان نشده در این مرحله و مراحل احتمالی آتی نیز نباید مورد تردید قرار گیرد.

7- در مورد بکارگیری نیروهای جدید که آزمون استخدامی آنها برگزار شده معاون محترم توسعه مدیریت و منابع و همچنین دانشگاه‌ها تلاش کنند تا در اسرع وقت بکارگیری شوند. شاید گوشه‌ای از نیازهای پرسنلی برآورده گردد و بار کمتری به دیگر همکاران منتقل شود.

8- کمک‌های مومنانه و مساعدت سازمان‌های مردم نهاد و خیرین سلامت بسیار کارساز بود. در این مرحله نیز استفاده از ظرفیت کلیه امکانات مردمی ادامه راه را هموارتر و پیمایش سختی‌ها را میسرتر خواهد کرد. امیدمان به لطف الهی و به همراهی و دعای خیر پاک نفسانی است که تاکنون مشمول عنایت مستمرشان بوده‌ایم.