بزرگنمایی:

«میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین امروز دوشنبه در پیامی توییتری اعلام کرد: هدف از وقفه در مذاکرات برجام کسب دستورالعمل سیاسی برای حل مسائل باقیمانده است.

نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین در این ارتباط نوشت: نشست کمیسیون مشترک برجام وقفه‌ای در مذکرات وین ایجاد کرد. برای چه مدتی؟ برای یک‌ هفته و شاید 10 تا 12 روز. مهم نیست.

میخاییل اولیانوف در ادامه اضافه کرد: هدف این است که از این زمان به‌خوبی استفاده شود تا همه طرف‌های مذاکره کننده دستورالعمل‌های سیاسی نهایی را برای مسائل بحث برانگیز باقیمانده دریافت کنند.

هدف از وقفه در مذاکرات وین، کسب دستورالعمل سیاسی است

وی دیروز یکشنبه پس از پایان ششمین نشست کمیسیون مشترک برجام به خبرگزاری اسپوتنیک گفته بود: پس از آغاز دور هفتم مذاکرات برای احیای توافق هسته‌ای، حل مسائل فنی مربوط به ویرایش توافق نهایی 2 هفته طول خواهد کشید. پس از شروع دور هفتم، برای حل آخرین مسائل فنی مربوط به ویرایش سند نهایی، مدتی طول می‌کشد - احتمالاً نمی دانم شاید 2 هفته- این نیز یک فرایند دشوار است؛ اما موضوعی است که می‌تواند حل شود. به طور کلی برداشت‌ها مثبت هستند؛ حرکتِ رو به جلو کاملاً مطمئن است، اما روند کار بسیار پیچیده‌تر از انتظار همه بود. من در مورد بهترین گزینه صحبت می‌کنم، اگر البته چیز غیرمنتظره ای پیش نیاید. آغاز دور هفتم به این بستگی دارد که هر طرف (تهران و واشنگتن) دستورات سیاسی لازم را برای آخرین دور مذاکرات در پایتخت خود دریافت کند. ظاهراً دور هفتم آخرین مرحله خواهد بود. دیگر نیازی به تمدید توافق (تفاهم) فنی در خصوص بازرسی‌های آژانس انرژی هسته‌ای در ایران که در 24 ژوئن منقضی می‌شود نیست. من فکر می‌کنم این توافقنامه تمدید نخواهد شد، زیرا نیازی نیست. تصمیمات قبلی لازم الاجرا هستند. اگر همه آنها به قوت خود باقی بمانند، تصمیم رسمی در مورد تمدید لازم نیست.

این در حالیست که ششمین دور مذاکرات در مورد احیای کامل برنامه جامع اقدام مشترک برنامه هسته‌ای ایران (برجام) دیروز در شهر وین پایان یافت.

به گزارش مهر، ایران تا کنون بارها تأکید کرده است که لغو تحریم‌های ظالمانه و یکجانبه آمریکا و نیز راستی آزمایی آنها برای بازگشت تهران به تعهدات هسته‌ای خود ضروری است.

توافقنامه هسته‌ای ایران با نام رسمی «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) در سال 2015 به امضای ایران و گروه 1+5 (ایالات متحده، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) و اتحادیه اروپا رسید.

طبق این توافقنامه، ایران مجاز به غنی سازی اورانیوم تا غنای 3.67 درصد است و در ازای آن، سایر طرف‌های امضاکننده این توافق ملزم به لغو تحریم‌های اقتصادی علیه ایران شدند.

به رغم رضایت تمام طرف‌ها از مفاد این توافقنامه، دولت ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» در 8 ماه می 2018 (18 اردیبهشت ماه سال 97) به طور یکجانبه از این توافق خارج شد و تحریم‌ها علیه ایران را دوباره وضع کرد که این اقدام واشنگتن در کنار انفعال طرف‌های اروپایی و عدم اقدام مستقلانه آنها در جهت جبران پیامدهای این خروج، مقامات تهران را واداشت تا طبق ماده‌های 26 و 36 برجام در روندی گام به گام تعهدات برجامی خود را کاهش دهند.

ایران روز پنجم اسفند سال گذشته اعلام کرد که مطابق مصوبه مجلس شورای اسلامی، در اعتراض به تداوم تحریم‌های آمریکا و اجرا نشدن مفاد برجام از سوی طرف اروپایی، اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف می‌کند و دیگر اجازه نظارت‌های فراپادمانی را به بازرسان نخواهد داد.

دولت جدید آمریکا در تلاش است تا وانمود کند به دنبال بازگشت به توافق هسته‌ای سال 2015 با ایران موسوم به برجام است اما در عمل به بهانه‌های مختلف از انجام این کار سرباز می‌زند.

این در حالی است که محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران پیشتر اعلام کرده بود که تصمیم جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تعلیق اجرای پروتکل الحاقی کاملاً مطابق با متن برجام بوده و این تصمیم در راستای ادامه نقض توافق هسته‌ای از سوی آمریکا و انفعال سه کشور اروپاییِ متعهد در برجام در عمل به تعهداتشان صورت گرفته است.

بر این اساس، تفاهم موقت و 3 ماهه جمهوری اسلامی ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز 31 اردیبهشت به پایان رسید؛ اما برای یک ماه دیگر تمدید شد.

طبق این تفاهم، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همچنان دسترسی به سایت‌های مهم هسته‌ای ایران را حفظ خواهند کرد اما پس از منقضی شدن توافق، در صورت عدم لغو تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی، مقام‌های تهران ضرب‌الاجل تعیین کرده، دسترسی بازرسان را به سایت‌های مهم هسته‌ای قطع خواهند کرد و اطلاعاتی که در دوربین‌های آژانس ضبط شده و ایران آن را محفوظ نگه داشته، از بین خواهند برد.