بزرگنمایی:

«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در یادداشتی که در هفته نامه آلمانی «دی زایت» (Die Zeit) منتشر کرده، بر این نکته تاکید می کند که تأمین امنیت در اروپا در صورتی مقدور خواهد بود که همه کشورها از جمله روسیه کمک و سهمی در ایجاد آن داشته باشند.

پوتین در این یادداشت تحت عنوان «رو راستی علیرغم گذشته» گفت: «تمام سیستم امنیت اروپا به طور چشمگیری تنزل پیدا کرده است. تنش ها در حال اوج گیری و تهدیدهای وقوع یک رقابت تسلیحاتی جدید در حال ظهورهستند. ما غافل از فرصت های شگرفی هستیم که همکاری پیش رویمان می گذارد. از همه مهم تر اینکه همه ما مواجه با چالش هایی مشترک از قبیل همه گیری (کرونا) و نتایج وخیم اجتماعی و اقتصادی حاصل از آن، هستیم».

پوتین گفت که روسیه به دنبال روابط سودمند با اتحادیه اروپا است و باور دارد که می توان اروپا را بر مبنای ایده «شارل دو گل» رئیس جمهور اسبق فرانسه ساخت – اروپایی که از «اقیانوس اطلس تا کوه های اورال» یا حتی «از لیسبون تا ولادی وستوک» است.

وی ادامه داد: اما علیرغم این مسئله، اتحادیه اروپا تصمیم گرفت تا قدم در راه متفاوتی بگذارد که نتیجه اش عضویت آلمان در ناتو، «سنت جنگ سرد» و متعاقب آن گسترش اتحادیه اروپا در اروپای شرقی بود.

پوتین یادآور شد که این سیاست، بسیاری از کشورها را مجبور به انتخابی غیرطبیعی بین روسیه و غرب کرد.

وی در پایان با اشاره به اینکه مسکو آماده از سرگیری همکاری با اروپا است گفت: «تصریح می کنم که روسیه مایل به از سرگیری همکاری جامعی با اروپا است. ما منافع مشترک بسیاری با یکدیگر داریم، موضوعاتی از قبیل امنیت و ثبات راهبردی، سلامت و آموزش، دیجیتالی شدن، انرژی، فرهنگ، علم و تکنولوژی و مسائل اقلیمی و محیط زیستی».

یادداشت پوتین که به مناسبت هشتادمین سالگرد حمله آلمان نازی به شوروی سابق نوشته شد؛ در حالی منتشر شد که رابطه مسکو-بروکسل به نازلترین سطح طی سال های اخیر رسیده است.

این روزها اتحادیه اروپا و روسیه در جنگ دیپلماتیک تمام عیاری به سر می برند. تنش در رابطه بروکسل-مسکو از ماجرای رسیدگی به اتهامات «آلکسی ناوالنی» از منتقدان رئیس جمهور روسیه آغاز شد که طی آن سفارت خانه های کشورهای غربی به طور علنی، مردم روسیه را به انجام تظاهرات ضددولتی ترغیب می کردند.

در ادامه این تنش ها، دولت پراگ به بهانه دست داشتن ماموران اطلاعاتی روسیه در حادثه انفجاری که چند سال پیش در جمهوری چک روی داد، چند دیپلمات روس را اخراج کرد که این اقدام واکنش متقابل مسکو را در پی داشت.

تنش در رابطه پراگ-مسکو نیز به نوبه خود به اخراج دومینو وار دیپلمات های روس از کشورهای اروپایی و پاسخ متقابل روسیه منجر شد.