بزرگنمایی:

«محمدعلی خطیبی»   با اشاره به اینکه سرمایه‌گذاری در صنعت پالایش سایر کشورها موضوع جدیدی در جهان نیست، افزود: از سال‌ها قبل شاهد بودیم صادرکنندگان نفت برای تضمین بازار در بخش‌های پایین‌دستی کشورهای دیگر سرمایه‌گذاری می‌کنند.

وی ادامه داد: بسیاری از کشورهای صادرکننده نفت در پایین‌دست سایر کشورها از جمله صنعت پالایش و حتی پتروشیمی سهیم شدند تا بازارهای تضمین شده داشته باشند.

خطیبی با تاکید بر اینکه در زمان تحریم‌ها، فروش فرآورده‌های نفتی از نفت خام ساده‌تر بود، گفت: در فروش فرآورده به‌اندازه نفت خام مشکل نداشتیم و عمده فشار تحریم بر روی نفت خام و خام‌فروشی است.  

این کارشناس بازار نفت تصریح کرد: هرچقدر بتوانیم محصولات را به فرآورده و محصولات پایین‌دستی تبدیل کرده و صادر کنیم، ارزش‌افزوده بیشتری داریم و در شرایط تحریم نیز آسیب کمتری می‌بینیم.

نماینده اسبق ایران در اوپک با اشاره به اینکه می‌توان علاوه بر ونزوئلا که ایران در 3 پالایشگاه آن سرمایه‌گذاری می‌کند، در سایر کشورهایی که مشکلات سیاسی کمتری با آنها داریم، نیز برای سرمایه‌گذاری در بخش پایین‌دستی نفت وارد شویم، افزود: برخی کشورها در طول دهه‌های گذشته با ایران مشکل سیاسی نداشتند و می‌توان از فرصت این کشورها استفاده کنیم.

وی ادامه داد: در سال‌های گذشته در این زمینه تا کنون کوتاهی شده است؛ به طور مثال با کشور چین که مشکل سیاسی با ایران ندارد و مصرف‌کننده بزرگ نفت و فرآورده‌های نفتی در جهان نیز به شمار می‌رود، می‌توان برای سرمایه‌گذاری در پالایشگاه‌ها وارد شد.

به گفته خطیبی سایر تولیدکنندگان نفت جهان و رقبای ایران در پالایشگاه‌های چین سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا صادرات نفت خود به این کشور را تضمین کنند.

وی تاکید کرد: ما نیز می‌توانیم در پالایشگاه و حتی در پتروشیمی‌های چین فعال شویم و از این طریق هم خام‌فروشی نداشته باشیم و هم بازار صادرات را تضمین کنیم.

نماینده اسبق ایران در اوپک افزود: باید در قرارداد قید شود که شرط مشارکت در پالایشگاه، خرید 100 درصدی نفت خام خوراک پالایشگاه از ایران باشد، در غیر این صورت سرمایه‌گذاری در پالایشگاه سایر کشورها فایده‌ای ندارد.